Σοβαρά επεισόδια στο κοινοβούλιο των Σκοπίων.

Για Επίθεση στις Συνταγματικές Διατάξεις της πΓΔΜ, κάνει λόγο το Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι στην πΓΔΜ, μετά τα αίσχη που συνέβησαν χθες στα Σκόπια εντός και εκτός κοινοβουλίου.
Η επιτροπή καταδικάζει την χρήση βίας και απειλών και κάνει αναφορά σε τραυματισμούς πολιτών. Σε μερικές περιπτώσεις η Σκοπιανή αστυνομία χρησιμοποίησε βία εναντίον πολιτών ενώ τονίζει πως 2 Σκοπιανοί πολίτες επιλεκτικά συνελήφθησαν και αχρείαστα μέτρα πάρθηκαν εναντίον τους.
Η ανακοίνωση αναφέρει όσα έγιναν εντός κοινοβουλίου, όπου μέλη της επιτροπής στάθηκαν αυτόπτες μάρτυρες μπροστά σε βουλευτές (της αντιπολίτευσης) που έκλαιγαν και είχαν σκιστεί τα ρούχα τους. Ένας βουλευτής ήταν αναίσθητος, ενώ άλλοι χρειάστηκαν ιατρική φροντίδα.
Η ανακοίνωση αναφέρει πως δεν επετράπει σε μέλη της επιτροπής μαζί με δημοσιογράφους να παρακολουθήσουν την ψηφοφορία.
Όπως επισημαίνει το Παρατηρητήριο αυτές οι πρωτοφανείς και ντροπιαστικές ενέργειες αποτελούν μια επίθεση  στις Συνταγματικές Διατάξεις της πΓΔΜ.  Η ανακοίνωση κάνει λόγο για τις δηλώσεις των βουλευτών της αντιπολίτευσης, οι οποίοι αναφέρουν ό,τι ειδικές μονάδες της αστυνομίας τους πέταξαν  βίαια έξω από το κοινοβούλιο.
Η επιτροπή κάνει ιδιαίτερη μνεία στην αντισυνταγματική ενέργεια του προέδρου της Σκοπιανής βουλής να δώσει διαταγή να…πεταχτούν έξω από το κοινοβούλιο οι βουλευτές της αντιπολίτευσης. Όπως επισημαίνει μπορεί να δώσει τέτοια διαταγή μόνο για έναν βουλευτή και μετά από προειδοποίηση. Όχι όμως για ολόκληρο γκρουπ.

The church of Saint Paraskevi at Milovista. (Malovishte)

Πηγή: Βιβλίο του 

Risto Paligora, 

St Petka, Malovista,

 Bitola 2006.

Η τρίκλιτη Βασιλική της Αγίας, προστάτιδας των Βλαχοφώνων, ανεγέρθηκε με δαπάνες των κατοίκων το  1856, Είναι ένας από τους τρεις μεγαλύτερους ναούς στο σημερινό κράτος των Σκοπίων, που εγκατέλειψε στην καταστροφική φθορά του χρόνου.
Ανιστορήθηκε το 1998 με δαπάνες του Νίκου Παληγόρα, μεγαλοεπιχειρηματία εισαγωγής - εξαγωγής και επεξεργασίας μετάλλων. Σημειωτέων ότι η οικογένεια Παληγόρα, μετανάστευσε στην Μηλοβίστα από τη γειτονική Νέβεσκα  - Νυμφαίο. πριν από διακόσια χρόνια.

Σε πολλές από τις αγιογραφίες στην Αγία Παρασκευή (1892)   Μηλόβιστας των Σκοπίων (FYROM),  οι νεορωσικές επιδράσεις είναι εμφανείς και αυτό φαίνεται από το γενικότερο ύφος, όπως για παράδειγμα η εικόνα με τη Θεοτόκο και τα στρογγυλοποιημένα πρόσωπα και με τις αναγεννησιακού τύπου κεφαλές των αγγέλων κάτω από το θρόνο της Παναγίας.

Οι Αγιογραφίες στο Ναό Αγίας Παρασκευής  στη Μηλόβιστα Σκοπίων, είναι έργα των Χιονιαδιτών αγιογράφων Σωκράτη Ματθαίου, Χριστοδούλου και Θωμά Αναστασίου (1892). 

The Vlachs village of Milovista (Malovishte)

The village of  Milovista (Malovishte) is the only inhabited settlement in the western part of the Pelister National Park, 10 km from Bitola.The village is situated at the crossing of several small water streams forming the Shemnica river. Historical sources mention this village for the first time in the 16th century. Preliminary archaeological excavations discovered the remains of late Classical buildings, located along the ancient Via Egnatia, which crossed this region. It is supposed that the oldest nucleus of the village be set up on the location of the village centre, called Muzgaga. People coming from three, still existing quarters, known as the Upper Quarter, Along the Pit and the Lower Quarter, gathered there around the inn, the school and several stores.
The inhabitants of Malovishte are the Vlahos, Aromans. The tradition of this ethnic group is expressed particularly in its vernacular architecture, comprising stone buildings in the form of towers, as well as buildings influenced by the European historicism. House interiors had three essential functions: domestic economy, residence, and hospitality for the guests. The interiors are furnished with built-in cupboards for storing the kitchenware, wardrobe for bedclothes (sergen), and shelves embellishing the fireplace. They are decorated with wooden ceilings contrasting with the geometrical patterns and vivid colors of the woven rugs. The interiors are very functional. Οι εσωτερικοί χώροι είναι πολύ λειτουργικό.The unique spatial structure with visually separated quarters, the narrow streets, the spectacular natural environment, and the diversity of houses, are the main features that contribute to the significance of this village, one of the few traditional heritage settlements still inhabited. Malovishte is a testimony to the authentic culture and traditions of the Vlahos community.
 The unique spatial structure of the village, the diversity of the house typology, the spectacular natural environment, are the main features that contribute to the significance of this village. 

http://www.seecorridors.eu/filebank/file_162.pdf

Το παλιό Ελληνικό Σχολείο της Νιζόπολης Πελαγονíας

Το ελληνικό σχολείο της Νιζόπολης χτίστηκε το 1870.Η κτητορική επιγραφή στο αέτωμα του κτηρίου αναφέρει « Ενδελεχεί μερίμνη και αγρύπνω επιστασία Μητροπολίτου Πελαγωνείας ΑΜΒΡΟΣΙΟΥ ανηγέρθη η σχολή αύτη χορηγούντος ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Δ. ΜΠΕΜΠΗ». Ο ευεργέτης της κοινότητας Κωνσταντίνος Μπέμπης διατηρούσε την εποχή εκείνη επιχειρήσεις στο Ρουχτσούκ της Ρουμανίας. Το λαμπρό σχολικό συγκρότημα στέγασε αρρεναγωγείο, παρθεναγωγείο και νηπιαγωγείο. Σύμφωνα με ιστορικά στοιχεία, το 1908 φοιτούσαν στα τρία παραπάνω σχολεία  173 μαθητές, μαθήτριες και νήπια με πέντε δασκάλους και δασκάλες. Αυτοί ήταν οι:  Ιωάννης Καρόζης, Ευφροσύνη Ρόμπη, Α. Σατραπέλλη, Ιωάννης Παπαμιχαήλ, Α. Ζιώγας. Από το 1902 έως και το 1907 δίδαξε η Αναστασία Χατζηδημητρίου, κατόπιν δε από το 1908 έως και το 1914, χρονιά που έκλεισαν οι σερβικές αρχές το σχολείο, δίδαξε η Ευδοκία Πέτρου τελειόφοιτη του παρθεναγωγείου Μοναστηρίου. Επίσης κατά καιρούς δίδαξαν οι δασκάλες Ιουλία Ρούφου και Ασπασία Πάνου. Τέλος κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα δίδαξε ο καθηγητής και ποιητής του Μοναστηρίου Πέτρος Κυριαζής. Καθήκοντα σχολικών εφόρων με πλούσια δράση ανέπτυξαν οι Θεόδωρος Νάκας και Νικόλαος Κούσιος. Στη Νιζόπολη, τη δύσκολη περίοδο του Μακεδονικού Αγώνα ονομαστές οικογένειες προκρίτων όπως του Ζήση και Νάκα Στέρπου,  του Πάπου Χρυσικού, του Στέργιου Νάστου, του Δημήτρη Γιαννώτα, του Γούλη Ψαρίκου, του Δημήτρη Σέρρου, του Δημήτρη Παπαζήση του Θεόδωρου Αδάμ καθώς και η οικογένεια Σέμπη ανέπτυξαν πλούσια πολιτιστική, φιλεκπαιδευτική και εθνική δράση.  Οι Νιζοπολίτες διερμηνεύοντας τη βαθειά τους πίστη προς την Ορθοδοξία και το Πατριαρχείο αντιτάχθηκαν σθεναρά στην κάθε είδους εθνικιστική προπαγάνδα του τέλους του 19ου και των αρχών του 20ου αιώνα, και ιδιαίτερα αυτής της ρουμανικής.

Το Ελληνικό Υπουργείο των Εξωτερικών σε συνεργασία με τις αρχές της γειτονικής χώρας και την Κοινότητα της Νιζόπολης ανέλαβε την ανακαίνιση του ιστορικού σχολείου.

Στις 22 Αυγούστου 2009 στη Νιζόπολη της Πελαγoνίας πραγματοποιήθηκαν τα εγκαινία της αναστήλωσης του ιστορικού ελληνικού σχολείου Νιζοπόλεως.

Πηγή:  http://www.vlahoi.net/

Το ξωκλήσι της Αγίας Παρασκευής στη Νιζόπολη της Πελαγονίας

ΕΙΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΝ ΑΙΩΝΙΟΝ ΤΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ Μ. ΧΡΥΣΙΚΟΥ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΟΙΝΟΤΗΣ ΝΙΖΟΠΟΛΕΩΣ Τη 12 Ιουλίου 1900

Megarovo Μεγάροβο (Magarevo)

In Megárovo about the middle of the 18^th century, there existed only 3 to 6 Slav-speaking families. After the abortive revolt of 1770 Vlach-speaking refugees from the village of Linotópi and Albanian-speaking refugees from Kolonia and Bithkoúki moved to Megárovo to escape the rapacity of the Moslem Albanian bands that were ravaging those areas. These new immigrants were engaged primarily in tailoring and commerce, and secondarily in fine metalwork and stock-rearing

 Even before 1800 many fine houses and 13 water-mills had been erected at Megárovo. Around the same time Oiconomos Papademetrios from Constantinople purchased from Seïd Rustem that part of the mountain, together with its forests, which lay above the township and he may have acquired some of the lowlands too. Oiconomos Papademetrios also carried out the duties of school-master. Another man mentioned as a schoolmaster is a certain Morokis, teaching around 1800.

Κατεστραμμένη αγιογραφία στον Άγιο Δημήτριο

 At the beginning of the 19^th century Megárovo was the property of Seïd Rustem Bey, kaymakam of Monastir. The tradition about the property he held was still extant at the beginning of the present century. In a petition drawn up by certain inhabitants of Megárovo and dated 24 December 1807, there is a noticeable predominance of Greek and Vlach names. Amongst these, for example, figure Papa-Thodoros, Papa-Thanasis, Kostas Giorgis, Michalis Naoum, Gerasimos Stergios.

 Some time later, Moslem Albanians took advantage of Ali Pasha's death and the emergence of fresh disorders to renew their incursions against the Vlach-speaking villages. They wiped out Grámmousta, which had been built on the southern foothills of the Grammos Range, and had been an important township with around 3.000 families, mostly engaged in stock-rearing. About ten families of head-shepherds (τσελιγκάδες) came to settle in Megárovo along with some families from Bithkouki. In 1845 the Doga family invited 10-15 families of Albanian-Vlach shepherds from Grammos to look after its flocks. This may be said to be the ultimate stage in the settlement of Megárovo.

 History of Macedonia 1354-1833

A. Vacalopoulos

 

Τα Θεοφάνεια στη Φλώρινα το 1918

Φλώρινα, 1918. Θεοφάνεια. Επίσκεψη του στρατηγού Guillaumat στη Φλώρινα (1918). Ελληνική ημέρα της γιορτής (Θεοφάνια). Tελετή της κατάδυσης του Σταυρού.


 Πρόκειται για φωτογραφικό ντοκουμέντο της περιόδου του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και ειδικότερα από την παρουσία των Γαλλικών και των συμμαχικών στρατευμάτων της Αντάντ στην περιοχή της Φλώρινας.