ΒΙΤΩΛΙΑ Ή ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Μακεδόνισσα απ’ την μητέρα της
Μωραΐτισσα απ' τον πατέρα
αγάπησε την Ελλάδα μας
απ' άκρη σ' άκρη πέρα
κι όταν πατάει στα Μπίτολα,
στο ωραίο Μοναστήρι
πίνει την πίκρα, τον καημό
σε γυάλινο κροντήρι,
για κείνα όπου εχάσαμε
και φύγαν μακριά μας,
τους τόπους των παππούδων μας
που μάτωσαν την καρδιά μας,
σαν φεύγανε απ' τα μέρη τους,
-ιερή Πελαγονία
με άδικους διακανονισμούς
-άγια Μακεδονία
να 'ρθω ως την Ηράκλεια
για να σε προσκυνήσω
και ένα τραγούδι Βιτώλια,
-δάκρυ να σας αφήσω
κει στο ωραίο το βουνό
να' ρθω στα Περιστέρι
στην όχθη του Δραγόρα σου,
η σκέψη ας με φέρει,
και σαν τα καλντερίμια σου
πόλη μου τριγυρίζω
να ψάχνω όλο λυπητερά
τις ρίζες να ορίζω,
και θα μου φέγγει από ψηλά
μ' αγάπη ο Αυγερινός,
όταν προβάλει στη γωνία
ο παππούς ο Τραϊανός
που πήρε την φαμίλια του
κι άφησε τα καλά του
και πέρασε στην Φλώρινα
για να’ ναι τα παιδιά του
Έλληνες μες στους Έλληνες
και της πατρίδας χάρη.
Απ’ τα Βιτώλια κρατώ
και το’ χω για καμάρι.
Ελένη Ταγκαλάκη, Δασκάλα με καταγωγή από το Μοναστήρι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου